آگوستین دیاز یانیس، متولد ۲۵ اکتبر ۱۹۵۰ در مادرید اسپانیا، یکی از چهره های متمایز و مؤثر در سینمای این کشور است که بیشتر به خاطر فیلم های ژانر وسترن و فیلم نوآر شهری با حال و هوای کاملاً اسپانیایی شناخته میشود. او فعالیت حرفه ای خود را نه با کارگردانی، که با نویسندگی آغاز کرد و در دهه ۱۹۹۰ به عنوان یکی از توانمندترین فیلمنامه نویسان نسل خود ظاهر شد. از مهمترین آثار او در این دوره میتوان به همکاری با کارگردانانی مانند آلخاندرو آمنابار در فیلم "تز" (۱۹۹۶) و به ویژه فیلمنامه تحسین شده "هیچکس سخن نخواهد گفت" (Nadie hablará de nosotras cuando hayamos muerto, ۱۹۹۵) به کارگردانی آگوستین دیاز یانیس اشاره کرد که خود نقطه عطفی برای او محسوب شد و جایزه گویا را برای او به ارمغان آورد.
دیاز یانیس در نهایت در سال ۱۹۹۵ با همین فیلم، "هیچکس سخن نخواهد گفت"، پا به عرصه کارگردانی گذاشت و بلافاصله توانست توجه منتقدان و مخاطبان را به سبک منحصربه فرد خود جلب کند. سبکی که در آن خشونت و زیبایی شناسی در هم می آمیزند و شخصیتهای پیچیده و اغلب مرموز در بافت شهری مادرید و با دیالوگهای بسیار قدرتمند و اغلب فلسفی روایت میشوند. او سپس با ساخت فیلمی چون "هیچ خبری از خدا" (Sin noticias de Dios, ۲۰۰۱) که یک کمدی سیاه با بازی بازیگران بین المللی مانند پنه لوپه کروز و ویکتوریا آبریل بود، نشان داد که تمایل به تجربه کردن در ژانرهای مختلف را نیز دارد.
اما بدون شک شناخته شده ترین اثر آگوستین دیاز یانیس که او را به عنوان استاد وسترن اسپانیایی تثبیت کرد، فیلم "کاپیتان آلاتریسته" (Alatriste, ۲۰۰۶) بود. این فیلم با بودجه بسیار بالا و بازی ویگو مورتنسن در نقش اصلی، اقتباسی از مجموعه رمانهای پرفروش آرتورو پرز-روورت است که در قرن هفدهم اسپانیا و در اوج قدرت امپراتوری آن میگذرد. اگرچه این فیلم در گیشه موفقیت چشمگیری نداشت، اما به عنوان یک اثر حماسی و بصری باشکوه در سینمای اسپانیا مورد تحسین قرار گرفت.